Nasza historia

{Nasza} historia

Historia  Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku związana jest z powstaniem zboru w Woli Piotrowej, wsi w gminie Bukowsko, którą w latach 1966-1970 zasiedliły rodziny  ze Śląska Cieszyńskiego oraz Zaolzia. Rodziny te, wywodzące się ze Stanowczych Chrześcijan, regularnie spotykały się na nabożeństwach, początkowo w domach prywatnych, od roku 1984 zaś w nowo wybudowanym Domu Modlitwy.  

Bracia z Woli Piotrowej rozpoczęli również pracę ewangelizacyjną w oddalonym o 23 km Sanoku, do czego impulsem stało się proroctwo dwóch kobiet z byłego zboru metodystycznego, który istniał w Sanoku jeszcze przed wojną, a którego prawie wszyscy członkowie wyemigrowali po wojnie do Kanady. Proroctwo to mówiło o ludziach obcej mowy, którzy przyjdą na te tereny i poprzez pracę ewangelizacyjną doprowadzą do powstania  zboru w Sanoku.

Przykładem działań ewangelizacyjnych podjętych na terenie Sanoka był „Wieczór pieśni chrześcijańskiej” w Sanockim Domu Kultury zorganizowany w 1982 roku. Powstała również grupa domowa, która spotykała się najpierw u braterstwa Hydzików na ulicy Ogrodowej, później zaś u siostry Otylii Matuszek na ulicy Sadowej.

Powiększająca się wciąż liczba wiernych była przyczyną wynajęcia pomieszczenia w Rynku nr 16, gdzie spotykano się w latach 1987-1992. Sala była własnością Urzędu Miasta i miała powierzchnię 18,65m2. W niedługim czasie okazała się za ciasna, w wyniku czego wynajęto pomieszczenie przy ulicy Dobrego Wojaka Szwejka 2 o powierzchni 105 m2.  Spotkania w tym miejscu odbywały się do 1995 roku. W tym czasie podjęto też  w Urzędzie Miasta starania o zakup działki budowlanej lub obiektu, który można by było zaadaptować na kościół. Był to również temat modlitwy zboru, na efekty której nie trzeba było długo czekać, wkrótce bowiem  Urząd Miasta miał poinformować o możliwości zakupu budynku przy ulicy Zamkowej 11.

Po tym jak pokonane zostały początkowe trudności ze zgromadzeniem funduszy na wadium, zbór stanął przed kolejnym wyzwaniem, jakim było zebranie pełnej kwoty potrzebnej na zakup budynku wraz z działką. Jego cena bowiem przerastała w tamtym momencie możliwości finansowe kościoła. Zbór po raz kolejny zwrócił się w modlitwie o pomoc do wszechmocnego Boga, wierząc, że całe to przedsięwzięcie jest Jego wolą. Bóg  poruszył serca wielu osób, w wyniku czego w ostatnim tygodniu przed upływem terminu zapłaty za budynek wraz z działką, na konto zboru zaczęły wpływać potrzebne pieniądze. W ostatnim dniu została zgromadzona cała suma. Było to wspaniałe Boże błogosławieństwo. Największe wsparcie finansowe zbór w Sanoku otrzymał od braci i sióstr z Woli Piotrowej, Puław i Wisłoczka. Pomoc nadeszła jednak również z najmniej oczekiwanych miejsc. Ostatecznie zebrane fundusze pozwoliły również na remont oraz adaptację budynku.

Zakup budynku przy ulicy Zamkowej stał się faktem w czerwcu 1994 roku.  Remont trwał około roku. W czerwcu 1995 roku odbyło się oficjalne otwarcie nowej kaplicy dla zboru w Sanoku. Za całokształt pracy, począwszy od spotkań na ulicy Sadowej u siostry Otylii Matuszek, poprzez wynajmowanie obiektów oraz zakup, remont i oddanie do użytku budynku przy ulicy Zamkowej 11, jak również za prace ewangelizacyjne aż po dzień dzisiejszy odpowiedzialny jest pastor Tadeusz Krzok.

„Prowadząc ten zbór, zrozumiałem, że powinniśmy wraz z żoną i dziećmi przeprowadzić się z Woli Piotrowej do remontowanego obiektu  w Sanoku. 31 grudnia 1994 roku zamieszkaliśmy w Sanoku.” – mówi Pastor Krzok.

Co roku w czerwcu zbór organizuje uroczyste rocznice otwarcia kaplicy w Sanoku. Biorą w nich udział okoliczne zbory oraz zaproszeni goście. Cały czas prowadzone są też prace ewangelizacyjne na terenie miasta, w Bieszczadach, jak i na zachodzie Polski, czego owocem  są m.in. zbory w Strzelinie i Strzelcach Opolskich oraz placówka w Czarnej.

{Zaułek} Szwejka
{Zdjęcia} z budowy